Σε μια εποχή όπου η εξέλιξη της τεχνολογίας έχει οδηγήσει στην τεράστια ανάπτυξη των ρυθμών παραγωγής, ελαχιστοποιώντας ταυτόχρονα κατά πολύ τόσο τον απαιτούμενο χρόνο παραγωγής όσο και τον προσωπικό μόχθο που απαιτούνταν για την δημιουργία ενός προϊόντος, γιατί ακόμα οι ήδη υπερβολικές 8ώρες μισθωτης σκλαβιας δεν είναι αρκετές;
Η απάντηση του παραπάνω ερωτήματος μας οδηγεί στην κατανόηση του ρόλου της εργασίας ως δομικού στοιχείου του καπιταλισμού. Δεν πρέπει να μένει χρόνος για σκέψεις και συλλογικές δράσεις. Πρέπει διαρκώς να μοχθεί κάποιος για την καθημερινή του επιβίωση. Πρέπει να γίνει ένα γρανάζι του μηχανισμού τους.Ουσιαστικά μία παραγωγική μηχανή στα χέρια των αφεντικών .Σημασία δεν έχει αν του αρέσει αυτό που κάνει η αν οι συνθήκες εργασίας του είναι ανθρώπινες αλλά οι ρυθμοί παραγωγής που προσφέρει να μεγιστοποιούν τα κέρδη των αφεντικών του.Μην ξεχνάμε πως ο εργάτης είναι ο δημιουργός των αγαθών αλλά παρόλα αυτά αναγκάζεται να αγοράζει τα ίδια αγαθά που δημιουργεί σε τιμές πολλαπλάσιες της αντικημενικής τους αξίας ωστέ η τιμή να καλύπτει και το κέρδος των εκμεταλευτών του.Αυτή η απληστεία των ανθρώπων που ελέγχουν τον κοινωνικό πλούτο είναι και η αιτία που δημιουργήθηκε η οικονομική κρίση.Βλέπωντας και μελετώντας τις κινήσεις και τα μέτρα ενάντια στην κρίση των ισχυρών αυτού του πλανήτη που με την σειρά της ακολούθησε και η ελλάδα μπορούμε να καταλάβουμε ποιες είναι οι προθέσεις τους.Οι προθέσεις τους είναι την κρίση να την πληρώσουν οι εργαζόμενοι παρέχοντας δισεκατομύρια όχι στον λαό αλλά στις τράπεζες και στις πολυεθνικές με σκοπό όχι να τις σώσουν από πτώχευση αλλά να διατηρήσουν τα υψηλά κέρδη τους.Με την σειρά τους οι μεγαλοεπιχειρηματίες χρησιμοποιώντας ως αφορμή την κρίση απολύουν ελαστικοποιούν τα ωράρια και καταργούν εργασιακά δικαιώματα που έχουν κατακτηθεί με αίμα.
Και αν κάποτε τα συνδικάτα μαχόταν για τα δικαιώματα και τα δίκια του εργάτη σήμερα ελένχονται και αυτά από εργατοπατέρες με γραβάτες που συναινούν αμαχητή στα αντιλαικά σχέδια των κυβερνήσεων.Ο παναγόπουλος και η ξεπουλημένη συνδικαλοπαρέα του έχουν τόση σχέση με το εργατικό κίνημα και την ιστορία του όσο το υπάρχον καθεστώς με την δημοκρατία .Ένας καθεστώς που ξυλοκοπά φυλακίζει τρομοκρατεί και συκοφαντεί οποιονδήποτε διεκδικεί αμφισβητεί , αρνήτε και βρίσκει αυτά που του προσφέρει λοιψα.Ένα καθεστώς τρομοκρατημένο από την δυναμική της εξέγερσης του δεκέμβρη που με μέτρα που μόνο με της χούντας του παπαδόπουλου μπορούν να συγκριθούν προσπαθεί να φιμώσει τα δίκαια οργισμένα κομμάτια της κοινωνίας.Κάποτε ήταν οι αλήτες και οι τεντιμπόηδες σήμερα είναι οι αναρχικοί και οι κουκουλοφόροι που βρίσκονται στο στόχαστρο της εξουσίας .(Ουσιαστικά ίδιας πολιτικής φιλοσοφίας άνθρωποι, εραστές της ελευθερίας)Μέσω της αγαστης συνεργασίας κράτους, Μ.Μ.Ε. προσπαθούν να παρουσιάσουν τους αγωνιστές για τα δικαιώματα των ανθρώπων ως εχθ΄ούς και απειλή για τους πολίτες.Για αυτό άλλωστε και οι καμμένες διπλωματικές λιμουζίνες βαπτίζονται απλά οχήματα και τα mcdonalds και τα starbucks απλά καταστήματα στα εμετικά ρεπορταζ τους.Προσπαθούν να προβάλλουν ως πρότυπο σωστού διαδηλωτή αυτόν που συμμετέχει στις ειρηνικές συγκεντρώσεις και στην κοινωνική συνένεση αλλά από την άλλη πλευρά οι τράπεζες δεν δείχνουν καμιά συνένεση όταν ληστρικά αυξάνουν τα επιτόκια και κατάσχουν τα σπίτια φτωχών οικογενειών.Τα δικαστήρια δεν δείχνουν καμιά συνένεση όταν ψυχρά καταδικάζουν και προφυλακιζουν 15χρονα παιδιά ως τρομοκράτες ενώ παράλληλα αθωώνουν πολιτικούς και “αγίους”που πίνουν το αίμα του λαού.Στο διάολο η συνένεση τους, ο αξιοπρεπείς άνθρωπος δεν πρέπει να σκύβει το κεφάλι αλλά να αγωνίζεται ακόμα και όταν οι καιροί είναι δύσκολοι και επικύνδινοι.
Σε περιόδους κρίσης η αστική δημοκρατία αποκαλύπτει το πραγματικό της πρόσωπο και δεν έχει κανένα ενδοιασμό στο να επαναφέρει το νόμο περί εξύβρισης της αρχής και της ποινικοποίησης της κουκούλας,να καταγράφει τις προσωπικές μας στιγμές και να πυροβολεί στο ψαχνό, να επιτίθεται απρόκλητα σε συγκεντρώσεις αλληλεγγύης (όπως έκανε στα δικαστήρια της Λάρισας) μέχρι την δολοφονική απόπειρα με βιτριόλι στην αγωνίστρια Κ. Κούνεβα.
Η σιωπή σε περιόδους σαν και αυτές που ζούμε είναι συννενοχή .Η λύση για την αντιμετώπιση της κρίσης δεν είναι τα νέα αντιλαϊκά μέτρα και η επιβράβευση των τραπεζών που τη δημιούργησαν ( χορήγηση 28 δις €). Η μόνη λύση είναι η ανατροπή του συστήματος, η κατάληψη των μέσων ής από το λαό και η λειτουργία τους αυτοοργανωμένα και αντί-ιεραρχικά.Πρέπει όλοι να καταλάβουμε και πιο πολύ να συνηδητοποιήσουμε πως μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες μπορούμε οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να συμμετέχουμε στην παραγωγή χωρίς να παίρνουμε διαταγές από καρεκλάτα αφεντικά.Να συμβάλουμε σε μια παραγωγή ωφέλιμη και στην υπηρεσία των κοινωνικών αναγκών και όχι στην υπηρεσία του κέρδους και του lifestyle.
Τι και αν θέλουν να κλείσουν τα εργοστάσια.Μπορούμε οι ίδιοι να τα λειτουργήσουμε.
Αυτοί μπορούν χωρίς εμας?
·
·
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
Ιός Κοινωνικής Απελευθέρωσης
