Η Παναττική – Πανεργατική Απεργία στις 17 Γενάρη να αποτελέσει την απαρχή σκληρών αγώνων
Αποσπάσματα από τις ανακοινώσεις των απεργών της χαλυβουργίας
(από τις πύλες της φωτιάς)
“Στην πύλη της Χαλυβουργίας γράφουμε όλοι μαζί μια ακόμη σελίδα στο μεγάλο βιβλίο των αγώνων του λαού μας.
Σωματεία, άνεργοι, φτωχός λαός, φοιτητές, μαθητές, μας δίνετε υλική βοήθεια από το υστέρημά σας, από το μισθό που δεν έχετε, από το επίδομα ανεργίας που δεν φτάνει. Μας δίνετε δύναμη και πείσμα!
Κλείσαμε μήνα σε απεργία σκληρή και συνεχίζουμε.
Σπάσαμε την σιωπή, αποδείξαμε ότι οι εργάτες έχουμε μεγάλη δύναμη. Οι βιομήχανοι ανησυχούν, ο βιομήχανος Μάνεσης αν και τρομοκρατημένος, δεν είναι μόνος του. Τον στηρίζουν γιατί έχει το ρόλο του λαγού.
Αν τα μέτρα περάσουν στην χαλυβουργία, ανοίγουν διάπλατα τις πόρτες για να μην αφήσουν τίποτα όρθιο. Αν εδώ σπάσουν τα μούτρα τους, τίποτα δεν θα είναι ίδιο και για τα υπόλοιπα εργοστάσια.”
30/11/2011
“Είμαστε όρθιοι, είμαστε ήδη νικητές.
Ο βιομήχανος Μάνεσης ομολόγησε ότι δεν περίμενε τέτοιο αγώνα!
Οι βιομήχανοι στα γύρω εργοστάσια περίμεναν να έχουμε κουραστεί,
να έχουμε πάει για δουλειά με σκυμμένο το κεφάλι, να έχουμε υπογράψει 5ωρο.
Αποδείξαμε ότι οι εργάτες έχουν αστείρευτη δύναμη.
Όλες αυτές τις μέρες, όλο το 24ωρο με βάρδιες περιφρουρούμε την απεργία μας.
Ένιωσαν τη δύναμή μας, και εμείς μάθαμε περισσότερα.
Ξεχωρίζουμε τους φίλους από τους εχθρούς.
Στηριζόμαστε στη δύναμη της αλληλεγγύης.
Η νίκη θα είναι δύσκολη μα θα είναι δική μας.”
Βιώνουμε μια περίοδο όπου καταστρατηγούνται εργασιακά κεκτημένα δεκαετιών, όπου το ντόπιο και διεθνές κεφάλαιο, το κράτος και το ΔΝΤ, επιχειρούν να εξασφαλίσουν την αναπαραγωγή της καπιταλιστικής σχέσης μέσα από την διάλυση του κοινωνικού ιστού και την εξαθλίωση των ζωών μας.
Το πείσμα των απεργών χαλυβουργών που απεργούν για 2ο μήνα και η τεράστια αλληλεγγύη που εκδηλώνεται από διάφορα κομμάτια της κοινωνίας, η απεργία στον Άλτερ, στην Ελευθεροτυπία, στην Μακεδονία, στον Πετζετάκη
και σε πολλούς άλλους χώρους, καθώς και η προσπάθεια να επανακαταληφθεί η πλατεία συντάγματος
είναι τα πρώτα σημάδια αντίδρασης μετά το μούδιασμα που επικράτησε με την αναδίπλωση του κρατικού μηχανισμού και την εξαγγελία κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας.
Παρουσιάζεται επιτακτικά την δεδομένη στιγμή η ανάγκη, αλλά και η ευκαιρία, να ξεμπροστιαστούν τα επίσημα συνδικαλιστικά όργανα -δεκανίκια του συστήματος- και να γεννηθούν νέα σε κάθε χώρο δουλειάς οπού θα λειτουργούν με οριζόντιο τρόπο, χωρίς διαμεσολαβητές και εργατοπατέρες.
Οι εργάτες να αναγνωρίσουν τον εαυτό τους ως μια τάξη με κοινά συμφέροντα και όχι ως απλά ξεκομμένα άτομα -έρμαια των αφεντικών.
Είμαστε μαζί με τους απεργούς γιατί όταν κάποιος εργαζόμενος επιλέξει το δρόμο του αγώνα μπορεί να νοιώσει αλληλέγγυος με άλλους εργαζόμενους που επιλέγουν το ίδιο μέσο.
Έτσι ελπίζουμε οτι θα δημιουργηθεί η συνείδηση της αλληλεγγύης και την επόμενη φορά που κάποιος καλοπληρωμένος μεγαλορουφιάνος δημοσιογράφος του άλτερ θα βγει να ρίξει λάσπη σε κάποιο κομμάτι της κοινωνίας που αγωνίζεται, ο κάμεραμαν θα ζουμάρει στα παπούτσια του και ο υπεύθυνος για τον ήχο θα φροντίσει να μην φτάσει η φωνή του στα αυτιά μας.
Οι αγωνιζόμενοι εργάτες, φοιτητές, άνεργοι, μετανάστες δεν θα πρέπει να πέφτουν στα ψευτοδιλήμματα της καθεστωτικής – μοιρολατρούσας αριστεράς που χωρίζουν τα μέσα του αγώνα σε νόμιμα και παράνομα, ενώ ταυτόχρονα περιμένουν την μεγάλη ευκαιρία τον εκλογών έτσι ώστε να εξαργυρώσουν την οργή του κόσμου σε ψήφους.
Δεν υπάρχουν νόμιμα και παράνομα μέσα, το μόνο που υπάρχει είναι δίκιο και άδικο και το να καρπώνεται άλλος τον δικό σου μόχθο είναι άδικο.
Ας απαλλοτριώσουμε λοιπόν τα ράφια των σούπερ μάρκετ και ας διοργανώσουμε λαϊκά συσσίτια,
ας σαμποτάρουμε τις μηχανές παραγωγής των αφεντικών και ας απαγάγουμε τους εργοστασιάρχες,
πράγμα που συμβαίνει ακόμα και σήμερα στα εργοστάσια της Γαλλίας ως μέσο πίεσης για να ικανοποιηθούν αιτήματα απεργών.
Η ΑΥΤΟΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Ο ΤΑΦΟΣ ΤΩΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΩΝ
