ΕΞΕΓΕΡΣΗ..
Τριάντα έξι χρόνια έχουν περάσει από την εξέγερση του πολυτεχνείου. Σχεδόν ένας χρόνος από την εξέγερση του Δεκέμβρη. Καμία μέρα δεν έχει περάσει όμως χωρίς οι άνθρωποι που αγωνίζονται για μια πιο δίκαιη και ελεύθερη κοινωνία να επαναπαυτούν και να συναινέσουν στην πολιτική αυτών που κυβέρνησαν μετά την δικτατορία του Παπαδόπουλου. Παρόμοιοι άνθρωποι με παρόμοιες ιδέες που αντιμετωπίστηκαν με παρόμοιο τρόπο από την εκάστοτε εξουσία. Τεντιμπόηδες-αλήτες-αγράμματοι-κουκουλοφόροι-αναρχικοί. Τα χτυπήματα δεν ερχόταν μόνο από την πλευρά της κάθε κυβέρνησης αλλά και από άλλους διεκδικητές της εξουσίας πολλές φορές μάλιστα εξ αριστεράς. Το Κ.Κ.Ε πρώτο και καλύτερο μέσω του γνωστού δικού του εντύπου προπαγάνδισης είχε αποκαλέσει τους πρώτους καταληψίες του πολυτεχνείου προβοκάτορες και το άτομο που πρότεινε την κατάληψη του πολυτεχνείου, πράκτορα. Το ίδιο κόμμα αποτελώντας για άλλη μια φορά στην σύγχρονη ιστορία του φερέφωνο της εξουσίας «βάφτισε» με τους ίδιους χαρακτηρισμούς και τους εξεγερμένους του Δεκέμβρη προσθέτοντας τους και άλλους, όπως σωματέμπορες και εμπόρους ναρκωτικών. Η παρουσία τους ως καπελωτές του πολυτεχνείου μπορεί να χαρακτηριστεί με μεγάλη επιείκεια προκλητική.
Οι εξεγερμένοι του Νοέμβρη και του Δεκέμβρη έδρασαν αυτόνομα μακριά από κομματικές γραμμές. Αυτούς τους ανθρώπους δεν τους ενώνουν καταστατικά αλλά το πάθος για ελευθερία, η ανάγκη για αγώνα μέχρι την καταστροφή των προβλημάτων που γεννά και συντηρεί ο καπιταλισμός. Ο εχθρός και τότε και τώρα είναι ο ίδιος. Ο καπιταλισμός μεταλλάσσεται και αν στις δεκαετίες του εξήντα και του εβδομήντα τον εξυπηρετούσαν ολοκληρωτικά δικτατορικά καθεστώτα, σήμερα τον εξυπηρετούν οικονομικά φιλελεύθερα. Από τότε μέχρι σήμερα λοιπόν, τα ίδια προβλήματα βασανίζουν τους ανθρώπους και όχι απλά δεν λύνονται αλλά χειροτερεύουν. Η δωρεάν παιδεία καταργείται με τα φροντιστήρια και τα κολλέγια, το σύστημα υγείας είναι τραγελαφικό, τα εργασιακά δικαιώματα που με αίμα κατακτήθηκαν στο παρελθόν καταπατούνται διαρκώς απροκάλυπτα από την εργοδοσία. Η καταστολή πλέον δε σταματά στο στρατό και στην αστυνομία. Πλέον δεν στοχεύουν στην καταστροφή των ανατρεπτικών βιβλίων αλλά στην καταστροφή των μυαλών που θα μπορούσαν είτε να τα συγγράψουν είτε να τα διαβάσουν. Η απαγόρευση της κυκλοφορίας και της σύναξης περισσοτέρων των τριών ατόμων αντικαταστάθηκε από την πλήρη αλλοτρίωση των πολιτών μέσω της ψυχαγωγίας των clubs και των lifestyle εκπομπών. Η εποχή του μεγάλου αδερφού και της επιτήρησης είναι εδώ με χιλιάδες κάμερες στους δρόμους και με παρακολουθήσεις των τηλεφώνων μας. Οι νόμοι επίσης ολοένα και πιο σκληροί τιμωρούν την πολιτική ανυπακοή χειρότερα και από ποινικά εγκλήματα. Έτσι τρομονόμοι και κουκουλονόμοι μετατρέπουν πλημμελήματα σε βαριά κακουργήματα. Πλέον ο εχθρός έχει αλλάξει την τακτική του. Προσπαθεί να κοιμίσει τους πολλούς, να φοβίσει και να εκδικηθεί αυτούς που ξυπνάνε.
Εμείς αρνούμαστε να κοιμηθούμε και πιο πολύ να τρομοκρατηθούμε. Οι κοινωνικοί αγώνες μπορεί να μην είναι εύκολοι μα το να παλεύουμε για αξίες όμορφες και δίκαιες όπως είναι η ελευθερία και η ισότητα μας γεμίζει με κουράγιο και μας δίνει χαρές που δεν μπορούμε να συναντήσουμε σε κανένα υλικό αγαθό. Για να καταπολεμηθεί η φτώχια, η αδικία, ο ρατσισμός, για να υπάρξουν ίσα δικαιώματα και για να ευδοκιμήσουν ξανά αξίες όπως αλληλεγγύη στην κοινωνία μας θα πρέπει να καταπολεμηθεί η εξουσία. Θα πρέπει να σταματήσουμε αυτούς τους λίγους που επιβάλλονται στους πολλούς. Και στο πολυτεχνείο δεν ήταν λίγοι αυτοί που κρατούσαν πανό όπως «κάτω η εξουσία» και «χτύπα λαέ». Δεν ήταν λίγοι αυτοί που αναποδογύριζαν λεωφορεία και άναβαν πύρινα οδοφράγματα. Οι πέτρες και οι μολότοφ με μίσος έπεφταν στα όργανα καταστολής και έδειχναν πως η αξιοπρέπεια δεν λυγίζεται. Το πείσμα δεν τσακίζεται.
ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΙΜΟΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ,ΒΙΑΙΟΙ ΚΑΙ ΜΗ ΒΙΑΙΟΙ.
ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΙ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟΙ.
Αναρχική/αντιεξουσιαστική συλλογικότητα Λάρισας
Ιός Κοινωνικής Απελευθέρωσης(Ι.Κ.Α)
